நிலத்தின் முதிய கண்கள்

நான் அங்கு போயிருந்தேன்
யாருக்கும் என்னை அடையாளம் தெரியவில்லை
நான் அழைத்த பெயர்களுக்கு
யாரும் திரும்பிப் பார்க்கவில்லை
நாங்கள் வசித்த வீட்டில்
வேறு யாரோ இருந்தார்கள்
கனகாம்பரப் பூக்கள் உதிரும் தரை
சிமெண்ட் பூச்சால் சுத்தமாகியிருந்தது
வறட்டி ஒட்டிக் காயும் வேப்பமரங்கள் அங்கு இல்லை
கடைகளின் சாரைக்கடியில்
அந்த ஒத்தையடிப்பாதை புதைக்கப்பட்டிருக்கலாம்
நினைவுகள் வெளுத்துப்போன முதியவளின்
இடுங்கிய கண்களைக் கொண்டிருந்தது
அந்த நிலம்.
அடையாளங்கள் அற்ற அடையாளம் கொண்டிருந்த
ஏதோ ஓர் இடத்திலிருந்து
யாரோ ஒருவனாக வெளியேறிக்கொண்டிருக்கும்
என் மீது
ஏறி ஓடிக்கொண்டிருந்தது
அது.

எழுதிய நாள் : 09-ஏப்ரல்-2018