தொட்டி மண்ணிற்குப் பழகும் வேர்கள்

விடுமுறை நாளுக்குப்பின்

திறக்கும் அறைக்குள்ளிருந்து

முகத்தில் பாய்கிறது வெப்பத்தின் நகங்கள்

முழுவீட்டை வெளியேற்றும்

தனியறையின் வெம்மை

நிறைக்கிறது நுரையீரல் பைகளை

பிரியமானவள் முதுகுப்பையில்

திணித்து அனுப்பிய நட்சத்திரங்கள்

குடிமேசையின் பியர் மூடிகளில் உறைகின்றன

துவைக்காத திருநாள் உடையின்மீது

கொசுமுட்டைகளின் கொலாஜ் சித்திரம்

பக்கத்து அறையிலிருந்து ஒலிக்கும்

தாபப் பாடலில் கல்லெறிகிறது

தெரு யாசகனின் பசித்த குரல்

தொட்டி மண்ணிற்குப் பழகும்

வேர்களை உறிஞ்சப் பற்றுகின்றன

அஜினமோட்டோவின் எட்டுக்கரங்கள்

சுவர்ப்பிடியை இழந்த பல்லி

இறக்கையற்ற கரப்பானாக

உருமாறி

ஓடத்தொடங்குகிறது

பொருள் தேடு நகர வீதிகளில்.

திசைகள் சேர்கையில்

ஆசப்பட்ட பொம்ம

கைக்கிட்ட வந்திருச்சு

அதுக்குள்ள ஆசயெல்லாம்

வேற நெறம் மாறிடுச்சு

தேடிப்போன பாத தெரிஞ்ச பாத தான?

காலடியில் நிக்கிறத

ஊரெல்லாம் தேடுனயே

தேடுனியா இல்லியாண்டு

இத்தன நாள் தவிச்சிருந்தேன்

ஒங்கண்ண பாத்துப்புட்டேன்

சந்தோசம்,

போயிட்டு வா.

சேத்து வச்ச முத்தமெல்லாம்

ஒப்படைக்கத் தோணல இப்ப

ஒம்பாட்டுக்கு நீ போ

எங்கனவு எனக்குப் போதும்

வேறெதுவும் சொல்ல வேணாம்

என் ஊரு வந்துருச்சு.

எழுதிய நாள் 12 ஆகஸ்ட் 2019

எழுத்துக்களைத் தின்னும் எறும்புகள்

நூலகத்தில்

ஒளியும் காற்றும் அதிகம் படா அடுக்கில்

ஒன்றின் தோளில் இன்னொன்றாக

சாய்ந்து நிற்கின்றன

கவிதைப் புத்தகங்கள்

துருவேறிய சங்கிலியின் கண்ணிகளென

புத்தகத்தின் எழுத்துக்களை இழுத்துக்கொண்டு

ஊர்ந்து செல்கின்றன

எழுத்துக்களைத் தின்னும் எறும்புகள்

எடை குறைந்து நிற்கும் புத்தகங்களில்

இனி வாசிக்கலாம்

கவிஞன் எழுதாத

சில கவிதைகளை.

எழுதிய நாள் 12 செப்டம்பர் 2019